زندگی هر قدر هم بد به نظر برسد، همیشه کاری هست که بشود انجام داد و در آن موفق بود. تا زمانی که زندگی هست، امید هم هست. « این نوشته دانشمند برجسته فیزیک نظری،کیهان شناس و نویسنده ومشهور کتاب های علمی بریتانیا بود که دیده از جهان فروبست . استیفن ولیام هاوکینگ در تاریخ ۸ ژانویه ‌ی ۱۹۴۲ در آکسفورد انگلستان متولد شد درست درسالگرد مرگ گالیله. وی در سال ۱۹۷۹ تا یکم اکتبر ۲۰۰۹، دارنده کرسی ریاضیات لوکاس دانشگاه کمبریج بود مقامی که نیوتن،دیراک ،ببیچ وریاضدانان معروف دنیای علم آنرا یدک می کشیدند. از مهم ‌ترین آثار هاوکینگ می ‌توان به همکاری او با راجر پن ‌رز در زمینه‌ ی تکینگی ‌های گرانشی، پیش‌ بینی گسیل‌ شدن تشعشع جسم سیاه از سیاه‌ چاله ‌ها و کتاب پُرفروش » تاریخچه ‌ی مختصر زمان  «اشاره کرد. کتاب یاد شده با هدف معرفی مفاهیم کلیدی کیهانی به افراد عادی نگاشته شده و طی حدود۲۰ سال اخیر، ۱۰ میلیون نسخه از آن به فروش رسیده است. در سال ۱۹۶۳ و درحالی ‌که هاوکینگ تنها ۲2 سال سن داشت، مشخص شد او به بیماری ALS در نورون‌های حرکتی خود مبتلا است، این بیماری به‌ تدریج هاوکینگ را فلج کرد و او را محصور به ویلچر ساخت، در سال ۱۹۸۵، عمل جراحی نای‌ شکافی به علت بروزسینه پهلو، صدای پروفسور هاوکینگ را نیز از وی گرفت؛ اما او به کمک سیستم کامپیوتری خود، کماکان به پیشروی درحوزه ‌ی خود ادامه داد و یک چهره‌ ی سرشناس باقی ماند. اگرچه استیون شانس گرفتن نوبل را درزمان زندگیش همچون همتایش پیترهیگز نداشت  ولی کارهای او در زمینه فیزیک نظری کم نظیر بوده است . او خلاقانه و زبردستانه ترمودینامیک را در کوانتوم ترکیب کرد و نظریه زیبای تشعشع هاوکینگ را پایه گذاری کرد و نگرش ما را نسبت به فیزیک سیاهچاله که تا زمان البرت انیشتین ثابت مانده بود تغییرداد. هاوکینگ زمانی در مصاحبه با یک شبکه تلویزیون اعلام کرد: هیچ وقت انتظار نداشتم به سن 75 سالگی برسم بنابراین احساس می ‌کنم که خیلی خوش شانس بودم که توانسته‌ ام میراث خود را مشاهده کنم. بسیاری از دانشمندان بزرگ ‌ترین دستاورد او را سیاه‌چاله ‌ها می ‌دانند اما او گفت: « فکر می ‌کنم بزرگرترین دستاورد من سیاه‌ چاله‌ها هستند، هرچند به اعتقاد من آن‌ها به ‌طور کامل سیاه نیستند. ما باید به دنبال کشف پارادوکسی باشیم که میان مکانیک کوانتوم و نسبیت عام وجود دارد. این موضوع بسیار مهمی است.« آری پارادکسی که زمانی انیشین در مورد آن موجب اشتباه شد و جمله معروف خدا تاس نمی اندازد را بیان کرد و از این که 30 سال در مورد تلاش کرد پشیمان شد و نوشت این بزرگترین اشتباه من بود .سالها بعد نابغه جدید وارد این عرصه شد و به جواب های همتای خود جواب داد وقتی هاوکینگ بیان کرد بزرگترین اشتباه انیشتن همین حرف بوده است و خدا تاس می اندازد اما جایی نمی اندازد که انسان بفهمید، فهم جدیدی در فیزیک آغاز شد .این پروفسور باهوش و بسیار شوخ طبع نمونه بارزی از یک انسان کامل برای ما تداعی میکند.هاوکینگ، اعجوبه‌ ی فیزیک و کیهان‌ شناسی یکبار در مصاحبه ‌ای در سال ۲۰۱۵ گفته بود: «گاهی خیلی احساس تنهایی می‌ کنم، چون مردم می‌ ترسند با من حرف بزنند یا نمی ‌توانند صبر کنند تا پاسخشان را بنویسم.» با اینکه او در این مصاحبه گفته بود که آدم خجالتی‌ای است و گاهی هم خسته، اما تا آخرین لحظه‌ ی زندگی از مبارزه دست نکشید: واظهارکرد: «اگر پیش از مرگم به آنچه که در مورد کیهان می ‌دانم، اضافه نکرده باشم، همان بهتر که وقتی مردم، منفور باشم .« بیماری که قرار بود 2 ساله جان هاوکینگ را بگیرد با سعی و مبارزه همه جانبه او54 سال دوام آورد و برای ما میراثی گذاشت که تا ابد ماندگار است صبر، شهامت،جسارت، پشتکار همه و همه را از زندگی این پرفسور خنده رو می توان با دل و جان حس کرد .هاوکینگ زنده است و همه ی دانشمندانی که با عشق به کشف رازهای این طبعیت پرداختند زنده اند و روح هاوکینگ در تمام معادله ها و نظریاتش هر لحظه حس می شود.